اما می دونین گاهی وقتی صحنه و فضا را می بینی، تازه درک ماجرا ممکن می شه. فیلم «تلفنِ بمبئی» مرکز ملی فیلم کانادا برام چنین وزنی داشت. به برونسپاری، توسعهٔ نولیبرالیستی، مصرف گرایی و ... خلاصه خیلی چیزها رو که زیاد درباره شون خوانده بودم تسجم بخشید.
می دونین؟
هر چی می گذره بیشتر به نقش فیلم مستند در ارتقای فرهنگی و مدنی جوامع باور پیدا می کنم و تازگی فهمیدم معمولا از فیلم های سینمایی ای بیشتر خوشم میاد که مستند مانند اند. این هم لینک فیلم:
