تا دیدار مجدد

خوب من فردا راهی تهرانم. نمی دونم شب نگاشت های مرد مهاجر که محصول غربت نویسی های من بود و به یک وبلاگ اختصاصی صلح تبدیل شد، با این سفر به چه شکلی در بیاد و چگونه باید ادامه اش داد. حتما یکاریش می کنم، ولی باید به علت تاخیری که تو نوشته هام پیش می یاد پوزش بخوام. یه یک هفته ده روزی صبر کنید تا ببینیم چی می شه. باشه؟ به امید دیدار مجدد