نادیده گرفتن

آنقدر هوش دارند که با حقیقت مقابله نکنند؛

نادیده اش می گیرند.

آزادی

آزادی، 

رهایی در هستی دیگران است؛

دیگری بودن در عمق وجود خویش.

از فیس‌بوکیات

می گه :
آدما رو می شه به سه گروه تقسیم کرد :
۱- «موفق ها»

۲- دیگران
۳- و «متفاوت ها»
می گم : دیگران که ظاهرا یعنی اغلب مردم، از «موفق ها» هم فکر کنم بدونم منظورت چیه، اما «متفاوت» ها رو کیا می دونی؟
می گه :
متفاوت ها اونایی اند که خواسته اند از «موفق» ها باشند و نشده ، و راستش نمی خوان یکی از دیگران تلقی بشن. اینه که تلاش کردن خودشونو«متفاوت» نشون بدن.

... تو بارها و بارها / با زندگی‌ت / شرمساری از مردگان کشیده‌ای. / (این را، من
همچون تبی / ــ دُرُست / همچون تبی که خون به رگم خشک می‌کند ــ /  احساس کرده‌ام.) ...

«گفتی که باد مرده است» - دشنه در دیس - زنده یاد احمد شاملو 

پیشداوری

به چهره ات که گرمِ گفتار است، نگاه می کنم؛

چشمانت تغییر کرده و 

از آن رنگ پُر جلای همیشگی‌اش خبری نیست.

خیره می شوم.

از نگاه مستقیمم می ترسی و روی ترش می کنی.

انتقاد می کنی؛

به تندی انتقاد می کنی و

با کلامی کف آلود،  

بی آنکه حرف واقعی‌ات را بزنی،

خنجرِ پنهانِ خشمی دردناک‌ را به رخ می کشی.

به چهره ات ذل می زنم.

مهرت، بیرحمانه،
حتی بی آنکه متوجه باشی، 

تقلیل یافته است و

اسیرِ شبحِ پیشداوری‌هایت می شود:

چه ساده حکم صادر می کنی!

نه، 

این قضاوت‌های تلخ

استناد راست و درستی ندارند.