محو یافته‌های تماشای آن پنجره‌ام
که حیرت زده، خیابان را می پاید.
دریا ادامه‌ی آسمان است
و جوی‌هایِ خون، ادامه‌ی رگ‌های ما.
مهتاب شکسته ای که با گلوله فرومی‌ریزد
خبر از دنیای دیگری دارد
که در ماه‌شهرِ آن
قلم‌هامان به قلبِ تپنده‌ی همه‌ی انسان‌ها وصل است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر