مدتی بود که نبودم. علت های گوناگونی داشت که سکوت، ویروسی شدن کامپیوتر، امتحانات پایان ترم و آخرینش بستری شدن در بیمارستان به علت سنگ کلیه از جمله ی آن ها بود. تازه چند ساعتی ست که برگشته ام و هنوز هم آنقدر نامه دارم که نمی دانم چگونه بخوانم. اما دوستی برایم نامه ای نوشته بود و جوابش را می دادم که یادم افتاد بهتر است وبلاگ را دوباره شروع کنم، اگرچه با بروز کردنی اندک. تازه یک ساعت قبل، به همت یک از آشنایان، فارسی سازم راه افتاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر