کاترینا

در مورد طوفان کاترینا و عملکرد دولتمردان و رسانه های آمریکایی در آن باره، مطالب زیادی نوشته شده و گویا هر روز نکات تازه ای به آن اضافه شده باشد. امروز در سایت ها خواندم که سد های نیواورلئان در جریان طوفان شکسته بود، آیا چنین چیزی را از رسانه ها شنیده یا دیده بودید؟ آیا می دانیم هنوز پس از شش ماه تنها یک سوم ساکنان شهر به خانه هایشان برگشته اند؟ و دولت تا یک روز بعد از طوفان هیچ اقدامی را آغاز نکرده و بوش علت آنرا به گردن عدم اطلاع رسانی به او قلمداد کرده و امروز معلوم می شود از همان اولین ساعت ها به او خبر داده شده- بی بی سی

البته به نظر من نمی شود گفت کاری نکرده چون سانسور خبری وحشتناک پیرامون حادثه حتما با دستوری از بالا سازمان یافته است. اما سئوال من این است که چرا چنین ابر- دیو- قدرتی از اقدام در این موارد باز می ماند؟.
وقتی همه چیز خصوصی می شود، وقتی هاله ای از عدم اعتماد امنیتی مردم را از نهاد های حاکمیت دور می کند، وقتی همه امکانات دولتی به سمت شرکت های بزرگ جهت گیری می شود، وقتی نیروهای دفاعی به خارج از کشور برای پیشبرد منافع شرکت های جهانی گسیل می شوند، چه کسی با کدام بودجه و چه امکاناتی باید برای دفاع از مردم در مقابل حوادث طبیعی برخیزد؟ آیا برای یک دولت در خدمت شرکت های جهانی اساسا چنین وظیفی ای مقرر است؟ حتما باید سرنوشت این کار هم به شرکت های جهانی سپرد، چرا که نه؟ آن ها حتما از طوفان هم می توانند پول در آورند و مردم هستی به باد رفته را هم بدوشند. اینجا توی مترو یه پوستر تبلیغانی ای هست که مرا همیشه آزار داده است. تیتر بالای پوستر چنین است: اگر در تامین پرداخت هزینه های زندگی تان در مانده اید، با ما تماس بگیرید. می دونین آدم یه لحظه فکر می کنه کسی قرار بهش کمک کنه نه این که کسی میاد و تو اون آخرین لحظه ها اونم ازش یه چیزی می کنه