یک دوستی از من خواسته پیرامون این سئوال نظر خود را بگویم. من هم گفتم، اما به نظرم رسید یک بحث وسیعی می تواند باشد، پس یک کپی (کی کپی پیست رو اختراع کرده؟ روحش شاد) هم در وبلاگ بگذارم:
مطلق کردن اینکه مبارزه تنها به شکل مسالمت آمیز باید پیش برود و هرگونه بکارگیری خشونت باعث می شود از هدفی به نام دمکراسی دور شویم، درست مثل آن گزاره ها که عصر انقلاب ها گذشته و دیگر فقط اصلاحات معنا می دهد یا اینکه انقلاب چیز بدی ست و رفرم چیز خوبی و ... احکام من درآوردی ای ایست که ریشه یه راست و درستی در تاریخ مبارزات مردم جهان ندارد.
بر اساس تاریخ مدون جهان، خود دمکراسی مدرن برخواسته از انقلاب های متعدد و بویژه انقلاب بسیار خشونت آمیزی به نام انقلاب کبیر فرانسه است.
اینکه روش مسالمت جویانه بعنوان تاکتیک برای مرحله ای از مبارزه به دلایل روشن و صحیحی انتخاب شود، حرف دیگریست. . در شرایط کشور ما به نظر من این یک تاکتیک صحیح و اصولی ست. اما باید متوجه بود که طی این دوران هم مبارزه به دفعات اشکال خشونت آمیز و مسالمت آمیز را تجربه کرده و به نظر من باز هم خواهد کرد.
مسلما روش صحیح مبارزه آن است که با کمترین خشونت و حداقل صدمات جنبش را به پیروزی رساند و متوجه بود که گاه مقاومت های مسالمت آمیز صدها برابر مقابله به مثل اثربخشی سیاسی دارد
پیروزی جنبش وابسته به مسالمت آمیز یا خشونت آمیز بودن مطلق آن از اول تا آخر نیست، بلکه وابسته به آن است که با تعمیق شعارها، دعوت همگانی برای پیوستن اقشار مختلف جامعه صورت بگیرد و با سازماندهی نوآورانه ی جنبش در یک شرایط بسیار بسیار دشوار، نیروی لازم برای چرخش اوضاع گردآوری شود. در چنین شرایطی شک نباید کرد که یا سردمداران رژیم به عقب نشینی تن می دهند یا بخش بزرگی از نیروهای نظامی و انتظامی به صف مردم می پیوندند و خشونت سبعانه ی نیروهای حاکم را با کمک مردم در هم می شکنند
مطلق کردن اینکه مبارزه تنها به شکل مسالمت آمیز باید پیش برود و هرگونه بکارگیری خشونت باعث می شود از هدفی به نام دمکراسی دور شویم، درست مثل آن گزاره ها که عصر انقلاب ها گذشته و دیگر فقط اصلاحات معنا می دهد یا اینکه انقلاب چیز بدی ست و رفرم چیز خوبی و ... احکام من درآوردی ای ایست که ریشه یه راست و درستی در تاریخ مبارزات مردم جهان ندارد.
بر اساس تاریخ مدون جهان، خود دمکراسی مدرن برخواسته از انقلاب های متعدد و بویژه انقلاب بسیار خشونت آمیزی به نام انقلاب کبیر فرانسه است.
اینکه روش مسالمت جویانه بعنوان تاکتیک برای مرحله ای از مبارزه به دلایل روشن و صحیحی انتخاب شود، حرف دیگریست. . در شرایط کشور ما به نظر من این یک تاکتیک صحیح و اصولی ست. اما باید متوجه بود که طی این دوران هم مبارزه به دفعات اشکال خشونت آمیز و مسالمت آمیز را تجربه کرده و به نظر من باز هم خواهد کرد.
مسلما روش صحیح مبارزه آن است که با کمترین خشونت و حداقل صدمات جنبش را به پیروزی رساند و متوجه بود که گاه مقاومت های مسالمت آمیز صدها برابر مقابله به مثل اثربخشی سیاسی دارد
پیروزی جنبش وابسته به مسالمت آمیز یا خشونت آمیز بودن مطلق آن از اول تا آخر نیست، بلکه وابسته به آن است که با تعمیق شعارها، دعوت همگانی برای پیوستن اقشار مختلف جامعه صورت بگیرد و با سازماندهی نوآورانه ی جنبش در یک شرایط بسیار بسیار دشوار، نیروی لازم برای چرخش اوضاع گردآوری شود. در چنین شرایطی شک نباید کرد که یا سردمداران رژیم به عقب نشینی تن می دهند یا بخش بزرگی از نیروهای نظامی و انتظامی به صف مردم می پیوندند و خشونت سبعانه ی نیروهای حاکم را با کمک مردم در هم می شکنند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر