از بچگی همیشه آرزو داشتم که کاش بشه پروانه های زیبای مختلف رو پرورش و خودشونو یا کرم اونا رو مثل کرم ابریشم به بقیه داد تا هر کی خواست توی محیط زندگیش رها کنه تا پر بکشن و تو فضا بچرخن و چشم و ذهن آدم رو پر از رنگ و لطافت کنن
چند وقت پیشا که رفتیم بودیم نیاگارا، یه موزه ی پر از پروانه های زنده ی زیبا توی یک فضای سرپوشیده ی باغ مانند دیدیم که آدم وقتی وارد می شد حس می کرد از همه تنش ها و آزردگی هاش کنده شده و داره مثل اونا پرواز می کنه
یعنی می شه یه روز، این آرزوی کوچک بچگانه ی من عملی بشه و من با یک سبد پروانه برگردم توی این حیاطی که توش نشستم؟ فکر کنم دیگه داره موقعش می شه. آخه گیاه هایی که تو باغچه ی کوچک خونه کاشتیم، دارن گل می دن
چند وقت پیشا که رفتیم بودیم نیاگارا، یه موزه ی پر از پروانه های زنده ی زیبا توی یک فضای سرپوشیده ی باغ مانند دیدیم که آدم وقتی وارد می شد حس می کرد از همه تنش ها و آزردگی هاش کنده شده و داره مثل اونا پرواز می کنه
یعنی می شه یه روز، این آرزوی کوچک بچگانه ی من عملی بشه و من با یک سبد پروانه برگردم توی این حیاطی که توش نشستم؟ فکر کنم دیگه داره موقعش می شه. آخه گیاه هایی که تو باغچه ی کوچک خونه کاشتیم، دارن گل می دن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر