کارم دراومده. از صبح تا شب، از شب تا صبح توی این سایت و اون سایت اخبار می خونم و فیلم می بینم و تو فیس بوک به اشتراک می گیرم و کامنت می ذارم و می نویسم و ...
می دونین؟ من تقصیر ندارم. وقایع زیاده، نوشته ها بسیار بسیار زیاد و برای اینکه آدم دید درستی از ماجرا داشته باشه باید خیلی بخونه و گوش بده و تازه باید به بحث و بررسی هم بذاره که اینجا زیاد امکان شو ندارم ...
تو کانادا خبر یک تیر اندازی توی شهر تا دو سه روز باعث قطع اخبار عادی و گزارش های ویژه می شد و هیجان ایجاد می کرد. این روزها خبر کم تر از انقلاب و فتح شهرها بوسیله مردم، دیگر ارزش خبری نداره و مثلا تظاهرات ده ها هزار نفری در یونان که به کشته و زخمی شدن بسیاری می انجامه انگار خبر فوق العاده ارزیابی نمی شه.
تو ایران هم که نگو و نپرس ...
دیروز سحر می گفت چیه از پای کامپیوتر بلند نمی شی ...؟
به شوخی بهش گفتم:
بابا اسفند ماهه حاجی فیروزهاست، تو محرم روضه خون ها سرشون شلوغه و تو روزهای انقلاب و بالا گرفتن تحولات انقلابی روزگار بر وفق مراد آدم سیاسی هاست ... یک ثانیه اش رو نمی شه از دست داد ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر