شنبه، فروردین ۰۵، ۱۳۹۱

دربارهٔ تبلیغ سیاسی

چگونه می توان پیام های تبلیغی موفقی را بکار گرفت و مبارزه را در جهت اهداف سیاسی معین به پیش برد.
ما در هر پیام تبلیغی با سه عنصر مختلف سر و کار خواهیم داشت : گوینده، پیام، مخاطب. پیام بسته به اینکه مخاطب ما کیست و پیام توسط چه کسی عنوان  شود، شکل و محتوای تازه ای به خود می گیرد. (آری شکل و «محتوای» تازه...) ، اما چرا...
دانشمندان علوم رسانه ای معتقد اند « پیام» به خودی خود معنای معینی ندارد، بلکه در ذهن مخاطب است که عمل می کند و معنایی را بر می انگیزد. به همین دلیل تغییر مخاطب می تواند باعث تغییر معنای دریافت شده از پیام بشود. بین گوینده، مخاطب و پیام ارسال شده ارتباط پیچیده ای وجود دارد که عدم درک آن ما را دچار گمراهی خواهد کرد.
بسیاری از ما از روزگاران گذشته شعارهایی را یاد و بکار گرفته ایم که با واقعیت های پیش روی مان همخوانی زیادی داشته و ما آن ها را با گوشت و پوست درک کرده و درست دانسته ایم. ما شاید از هزاران بار شنیدن تکراری آن ها خسته نشویم و بازگویی آن ها را هم به همان شکل ضروری بدانیم، اما این شعارها در ذهن مخاطبان ما همان تاثیر را نخواهد داشت، چون ذهنیت آن ها بعنوان مخاطب با ما متفاوت است.
این امر تنها در مورد شکل پیام مصداق ندارد، بلکه در مورد محتوای آن نیز تا حدی صادق است. چرا؟
 آگاهی در بسیاری از موارد امری مرحله ای است. یعنی برای درک یک موضوع ما ناچاریم مطلب دیگری را بعنوان پیش نیاز فراگرفته باشیم. برای مثال برای درک بحران اقتصادی موجود جهان به حداقلی از آگاهی لازم نسبت به مبانی اقتصاد سیاسی نیازمندیم. اگر مخاطب ما چنین دانشی را ندارد، ممکن است از صحبت های ما پیرامون بحران اقتصادی  برداشت های دیگری بکند.
آنچه ما می گوییم نیز در خلاء انتشار نمی یابد. همزمان، گزاره ها و پیام های دیگری به صورت موازی و یا برخلاف آن تبلیغ می شوند که بر پیام رسانی ما تاثیر جدی دارد.
برخورد علمی در این زمینه حکم می کند که ما اثربخشی پیام های خود را در میان مخاطبانی نمونه وار از میان دوستان و آشنایانمان بسنجیم و اندازه بگیریم و پیام های خود را دائما روزآور کنیم.
تکرار البته بسیار مهم است، اما در هر حال، تکرار پیام هایی که کار نمی کنند و اثربخشی ناچیزی دارند و یا اساسا مخرب شده اند، کار درستی نیست. و بویژه هنگامی که بین ما و مخاطبانمان فاصلهٔ تجربهٔ متفاوتی از نسل هاست، تایید  پیام ها توسط شخص خودمان به شدت ناکافی است.

هیچ نظری موجود نیست: