بر گردهٔ پگاه
شکوفه ها
با بارشی رنگین
ماه را بدرقه کردند
و انسان که پدیدهٔ آینده است
در نگاهمان شکفت.
به یک درنگ
بر چشم انداز نگریستیم
و در جسارت روشن گام ها
یقین فرا راه را دیدیم
بر این بی حاصلی هنوز در جای نخست
فروردین ۸۰
از کتاب «تا آن ستارهٔ شب ستیز»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر