گوش

سونیک - سگِ دخترم این ها- رو که می برم بیرون تا راه ببرم، به سر و صدا های زیاد واکنش نشون می ده. یعنی وقتی می رسیم به خیابون اصلی که صدای ماشین ها زیاد می شه و مثلا یک ماشین آتش نشانی زوزه کشان نزدیک می شه، گوش هاش رو می بنده و تا وقتی به یک کوچه فرعی نپیچیم، گوش ها رو باز نمی کنه. 
می دونین؟
 می گم، کاش ما هم گوشمون یک قسمتی داشت که کمک می کرد درش رو ببنیدیم و برخی صداهای ناهنجار رو نشنویم. حقیقتا ما بهش بیشتر نیاز داریم.