شنبه، مرداد ۲۹، ۱۳۸۴

دوست

خيلی دلم تنگ شده بود امشب خيلی. يکی از آشنايان شعری رو خوند که زبان حال بود
گر مخیر بکنندم به قیامت که چه خواهی
دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را

هیچ نظری موجود نیست: