دو واقعه ی همزمان و بسیار دور از یکدیگر در دو سوی کره ی خاکی ما دو روی یک سکه را نشان می دهند و آن واژ ه ای است به نام مردم. یکی مراسم تدفین اجباری و دولتی شهدای جنگ تحمیلی در دانشگاه ها و مقاومت دانشجویان در برابر آن و دیگری مخالفت حاکمان بلگراد با انتقال جنازه ی میلوشویچ رئیس جمهور سابق آن کشور که در زندان دادگاه لاهه به طرز مشکوکی جانسپرده به شهر زادگاهش که تمام کلیساهای آن با شمع آراسته شده و آماده ی برگزاری مراسمی در حد یک قهرمان تاریخی برای اوست. تاریخ پر از درس های ارزنده است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر