ﻣﻦ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻢ, ﭘﺲ ﻫﺴﺘﻢ;
ﺗﻮ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻲ, ﭘﺲ ﻫﺴﺘﻲ;
ﻣﺎ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﻢ, ﭘﺲ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ- ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﻢ.
ﺗﻮ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻲ, ﭘﺲ ﻫﺴﺘﻲ;
ﻣﺎ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﻢ, ﭘﺲ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ- ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﻢ.
ﺗﻮ ﻣﻲ ﺭﻭﻱ و ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻳﻢ ﻫﺴﺖ.
ﻣﻦ ﻣﻲ ﺭﻭﻡ و ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻳﻢ ﻫﺴﺖ.
ﭘﺲ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺎ و ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺎ ﻫﺴﺖ;
ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺯاﺩﻩ ﺫﻫﻦ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﻦ ﻣﻲ ﺭﻭﻡ و ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻳﻢ ﻫﺴﺖ.
ﭘﺲ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺎ و ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺎ ﻫﺴﺖ;
ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺯاﺩﻩ ﺫﻫﻦ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر