حرف های نماد شده مشکل بزرگ مباحثه های امروز است. نماد شدگی تنها به کلمات و جملات خلاصه نمی شود. تفکرات و اندیشه ها هم گاه به چالهٔ یک نماد شدگی کلیشه وار می افتند که کار را دشوار می کند. دیگرانی هستند که با شنیدن اولین نمادها در گفتار ما، بقیهٔ صفحه خالی ذهنشان را با یک فایل موضوعی نماد شده از حافظه شان پر می کنند. آن ها کوچک ترین توقعی ندارند که حرف تازه ای را بشنوند. و این باعث می شود از همان اول کار در جایگاه متهمی قرار بگیریم که دارد از خود دفاع می کند - دفاع از نظری هنوز ناشناخته و ناشنیده ...
فرمالیست ها می گفتند در زیر این آسمان پهناور هیچ حرف تازه ای وجود ندارد و تنها فرم و شکل است که تغییر می کند. به نظرم رسید این جملهٔ آنان را بشود بدین گونه هم گفت.
در زیر این آسمان پهناور توقع شنیدن هیچ حرف تازه ای وجود ندارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر