جمعه، خرداد ۲۷، ۱۳۹۰

یکی هست که...

یکی هست که تا من دچار تنبلی می شم و نمی نویسم... با یکی دو خط ایمیل و حال و احوال ... متوجه ام می کنه. من عاشق نامه هاشم. نامه هایی که گاه تاکید می کنه، گاه همراه خنده و پوزخندی ست و گاه صاف می زنه تو پوز آدم...
می دونی؟ یکی هست که ... توجهش برام خیلی معنا داره و همون چند تا کلمه اش به من خیلی چیز ها را یادآوری می کنه...

هیچ نظری موجود نیست: