بعضی از دوستان برام کامنت گذاشتن و با تعریف از وبلاگ، منو تشویق کردن... ازشون سپاسگزارم... روم نشد کامنت هاشون رو به نمایش بگذارم.
در مورد عکس ها باید بگم که من اصلا عکاس نیستم. یعنی عکاسی حرفه ای بلد نیستم... یعنی اگه یک موضوعی رو بهم بدن که ازش عکس بگیرم معلوم نیست چیزی بتونم دربیارم... ولی فکر کنم هنرمند باشم و این عکس ها اگه جالب اند بیشتر مضمون و نحوهٔ نگاه من ممکنه چیزکی شون کرده باشه. یک عکاس خوب حتما این مضامین رو بسیار بهتر از من می گرفت.
من یاد گرفتم اگه کاری رو دوست داشتم و درست می دونستم، حتما انجام بدم. به نخبه و نخبه گرایی و اینام اصلا باور ندارم. من اگر کاری بکنم و چیز با ارزشی توش ببینم، اونو حتما به اشتراک می گذارم و یک کلام توی ذهنم دائم تکرار می شه:
«چه هستی شگفتی ست آدمیزاد...» (ا. تبری)
۱ نظر:
سلام
واقعا تعریف نبود.
من هر بار آنلاین می شم حتما بهتون سر می زنم.
و چیز یاد می گیرم.
راستی من در فیس بوک شما رو اد کردم.
ارسال یک نظر