ما در اطراف خود هرروز و هر ساعت تبعیض های زیادی می بینیم که از آن ها رنج می کشیم. بزرگ ترین چیزی که رنج ما را از همان دقیقهٔ اول حتی پیش از موفقیت برای تغییر شرایط تبعیض آمیز کاهش می دهد و با احساسی از استغنای روحی و سعادت جایگزین می کند، این است که تصمیم بگیریم با آن تبعیض ها در حد بضاعت خود مبارزه کنیم. هر گونه موفقیتی در این راه بزرگ ترین سعادتی ست که انسان آن را تجربه می کند.
۱ نظر:
اتفاقی که تقریبا خیلی برام پیش میاد.
برای خودم هم نباشه زیاد می بینم.
آره اولش خیلی مقاومت می کردم و می جنگیدم.
گاهی به این نتیجه می رسیدم که جنگ من با منه چون صدام به جایی نمی رسید و تحلیل می رفتم.
نه انگار دیگه باید چشمام،گوشهام و حنجرمو ببندم.
ارسال یک نظر