شنبه، مرداد ۲۳، ۱۳۸۹

آینه

دیشب از راه که رسیدم بدون اینکه چراغ را روشن کنم، بدو اومدم پشت کامپیوتر. چشمم به تصویر خودم که افتاد، روبروی کامپیوتر خاموشم نشستم و به جای روشن کردن اون، مدتی به چهره ی خودم که نور کجتابی بر اون افتاده بود خیره شدم ...
می دونی : آدم گاه هم احتیاج داره با خودش و فضای درونیش خلوت کنه

۱ نظر:

شبنم گفت...

غافلگیر شدید؟
انگار یه آدم دیگست
یه آدم آشنا که دلتون میخواد زمان رو باهاش سپری کنید؟
من این حس رو دارم گاهی