شب نگاشت ها
یکشنبه، شهریور ۰۷، ۱۳۸۹
می دونی؟ آخه...
می دونی؟ آخه آدم با ضعف هاش بزرگ می شه، با نارسایی هاش، با پارادوکس هاش. آدم با همه ی وجودش بزرگ می شه و تازه همیشه به نوعی و تا حدی همون بچه هه باقی می مونه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر