خواست اندیشی

آدمی که عدم موفقیتش رو توی کارها درست ریشه یابی و نقایص اون رو به طور کامل رفع نکنه، چه بسا که دوباره توی کار بعدی با اون مواجه بشه. خیلی وقت ها نمی شه از روی ماجرا همین جور گذشت. شاید باید هفته ها و چه بسا ماه ها برگشت و دید چرا کار پیش نرفته، چرا ناموفق بوده ایم، ریشهٔ مشکل در کجاست...

می دونی؟ یکی از بزرگ ترین مشکلاتی که من بهش دچار شده و هنوز هم می شم خواست اندیشی ست. برای یک چیزی که درست می دونم و لازم و نازنین آنقدر شور برم می داره که فراموش می کنم... آخه با کی؟ چگونه؟ و با چه امکاناتی ...

به قول استاد: چون ورزاهایی بودیم کلان که در گل های چسب‌ناک به زحمت می رفتیم ...