چند روز پیش تو فیس بوک یکی از دوستان جوان خانوادگی مان نوشته ای دیدم که سخت تکاندهنده بود. او که در مدارس تورنتو معلم است از همه کمک خواسته بود تا برای بچه های گرسنهٔ مدرسه کارت غذا تهیه کنند. او توضیح داده بود که آن روز متوجه دومین کودک گرسنه در کلاس شده، چرا که مرکز توزیع غذای مجانی محلشان تعطیل شده است.
چند وقت پیش از مجلهٔ صدای مردم کانادا مقاله ای را خواندم که حاوی گزارش مرکز توزیع غذای مجانی کانادا و رشد حیرت انگیز مراجعه به آن بود. ما در حومهٔ شهر زندگی می کنیم و در محلهٔ ما فقر عیان به چشم نمی خورد. برایم باور کردنی نبود که توی شهر تورنتو هم مردم گرسنه باشند و صف های طولانی برای غذا شکل بگیرد. هفتهٔ قبل سحر تعریف کرد که همکلاسی دانشگاهش که او هم دانشجوی دکتراست نگران بوده که اگر کمک هزینهٔ تحصیلی اش را دیر بدهند، زن و کودکش گرسنه بمانند. آن ها چند روزی بوده پولشان تمام شده و خریدی نکرده بودند.
این در حالی ست که طبق اخبار و گزارشات رسما تایید شده، سود متوسط شرکت ها در دو سال گذشته ۶۰٪ افزایش پیدا کرده است.
می دونین دولت در مقابل این وضع چه تصمیمی گرفته؟ بودجه جدیدی را برای ساختن زندان های بیشتر تخصیص داده و به تصویب رسانده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر