یکشنبه، آبان ۲۳، ۱۳۸۹

کامنت فیلم

امروز برای قدم زدن با هما رفتیم پارک. هوایی آرام بود، نمی از باران و برگریز پاییزی ...
هما کامنتی در بارهٔ فیلم «برداران بزرگ تر...» داشت که اخیراً معرفی کرده بودم. می گفت مفهوم نیست که چه چیزی برایت در آن فیلم جالب بوده و چه می‌خواهی بگویی؟ کلی با هم صحبت کردیم. هما حق داشت. و اما سه نکتهٔ جالب و اساسی تو اون فیلم:
۱- چقدر باورهای مذهبی ریشه در ایده‌آلیسم دارند. اینکه اول ذهن را در سال ها دوری از هر تجربهٔ مستقیم با طبیعت، نسبت به آن آماده می کنند و بعد تجربه‌های مستقیم را در آن نرم‌باورها می نشانند فوق العاده جالب است (مقدم بودن ‌ذهنیت بر عینیت). این نکته  به شکل اولیه‌اش، دراین آیین بسیار کهن حفظ شده و خیلی دقیق خودش را نشان می دهد. در مذاهب امروزی مسئله بدین شفافی نیست و باورهایی تلفیقی، کار چنین قضاوتی را در بیشتر موارد دشوار می کند.
۲- چگونه یک آرمانگرایی طبیعت گرا باعث می شود چرخه‌ای از ارزشهای زیست محیطی حفظ شود و پرورش یابد و به شکل یک سیستم کامل به دنیای ما تقدیم گردد. چیزی که برای تدوین نگرش‌ها و شیوهٔ برخوردمان برای نجات زمین، سخت به آن نیازمندیم.
۳- انگار آن ها بعنوان بردران بزرگ تر دارند کارشان را به درستی انجام می دهند و پیامشان را به ما رسانده اند. و لذا کارشان در عین ایده‌آلیسم مطلق، سخت واقعبینانه است (و یک برخورد فازی ست: هم ایده‌آلیسم، هم در عین حال رئالیستی)

مطالب مرتبط:
                    هشدار بردران بزرگ تر نسبت به زمین در حال نابودی

هیچ نظری موجود نیست: