عصر ما عصر ترکیب رشته های مختلف علمی، هنری و پراتیک است - ترکیبی که خود، علوم و هنرهای تازه و یا روش های تازه ای را برای پراتیک اجتماعی در اختیار ما می گذارد. چند روز پیش از طرف یکی از دوستان فیلمسازم به کارگاه تجربی ای دعوت شدم که با تلفیق عکس، فیلم و تئاتر کاری تجربی را ارائه می داد.
چند وقت پیش دو لینک ارزنده ای را در فیس بوک به اشتراک گرفتم که مثال هایی موفق و نمونه وار از پیدایش پدیده ای تازه برایم بود که برای امر مبارزه تاثیری حیرت انگیز می توانند داشته باشند
اولی با نام (Performance of Undersok sjalv) که ترکیبی از سیاست(تظاهرات)، فیلم و تئاتر بود
و دومی مصاحبه ی خانم هایده ی چنگیزیان در باره ی رقص که ترکیبی ست از رقص، تئاتر، سیاست (افشاگری پیرامون یک جنایت تاریخی)، سخنرانی آموزشی و فیلم
سومی رو هم اضافه کنم: کار تازه ی رپ خوان شهرمان هیچکس به نام یه روز خوب میاد که توی یک کار موزیکال، سخنرانی سیاسی ده ها سال پیش دکتر علی شریعتی و شعارهای مردم بالای پشت بام ها در جنبش سبز به هم تنیده می شوند
دو تا اثر هنری اول در نهایت به شکل تله فیلم و سومی به صورت کلیپ موسیقی در فضای دیجیتال اینترنتی یوتیوب و فیس بوک به صورت یک فراهنر به دست ما رسیده اند.
یادم نمی رود وقتی جوان تر (!؟) بودیم و اولین بار عکس انفجاری مرگباری رو بر روی اعلامیه های ضد جنگ مون گراور کرده و کپی گرفته و تکثیر کرده بودیم، از اثر گذارتر شدن اعلامیه چه حالی داشتیم و چگونه سر از پا نمی شناختیم ... وقتی آن کار رو با کار بچه های سوئد مقایسه می کنم ... می بینم که: وای چه راه عظیمی را پشت سر گذاشته ایم
چند وقت پیش دو لینک ارزنده ای را در فیس بوک به اشتراک گرفتم که مثال هایی موفق و نمونه وار از پیدایش پدیده ای تازه برایم بود که برای امر مبارزه تاثیری حیرت انگیز می توانند داشته باشند
اولی با نام (Performance of Undersok sjalv) که ترکیبی از سیاست(تظاهرات)، فیلم و تئاتر بود
و دومی مصاحبه ی خانم هایده ی چنگیزیان در باره ی رقص که ترکیبی ست از رقص، تئاتر، سیاست (افشاگری پیرامون یک جنایت تاریخی)، سخنرانی آموزشی و فیلم
سومی رو هم اضافه کنم: کار تازه ی رپ خوان شهرمان هیچکس به نام یه روز خوب میاد که توی یک کار موزیکال، سخنرانی سیاسی ده ها سال پیش دکتر علی شریعتی و شعارهای مردم بالای پشت بام ها در جنبش سبز به هم تنیده می شوند
دو تا اثر هنری اول در نهایت به شکل تله فیلم و سومی به صورت کلیپ موسیقی در فضای دیجیتال اینترنتی یوتیوب و فیس بوک به صورت یک فراهنر به دست ما رسیده اند.
یادم نمی رود وقتی جوان تر (!؟) بودیم و اولین بار عکس انفجاری مرگباری رو بر روی اعلامیه های ضد جنگ مون گراور کرده و کپی گرفته و تکثیر کرده بودیم، از اثر گذارتر شدن اعلامیه چه حالی داشتیم و چگونه سر از پا نمی شناختیم ... وقتی آن کار رو با کار بچه های سوئد مقایسه می کنم ... می بینم که: وای چه راه عظیمی را پشت سر گذاشته ایم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر