تو مهمونی ها

خوب آدم نمی تونه که همش بشینه پای کامپیوتر توی دنیای مجازیش زندگی کنه، اولین بدی این کار اینه که چشم های آدم نزدیک بین می شه
از موقعی که اومدیم یه چند تایی دید و باز دید داشتیم
با جونا که هستی، بیشتر صحبت پذیرش دانشگاه و برنامه ها و تصورها برای آینده، موضوعه بحث و گفتگو ئه
با فارغ التحصیل ها صحبت از موفقیت در یافتن کار و ...
با یک کم مسن تر ها، خرید خونه و ماشین و.. صحبت فلان کس که موفقه؟! و چه جوری به اینجا!؟ رسیده و
به هم سن های ما که می رسی، بازنشستگی و سنوات خدمت تو ایران و پیاده روی روزانه و دکتر و دوا و ... یک کم بالا تر می ری خانه سالمندان و ...  
می دونی؟ زندگی روتین های تکراری هم زیادی داره