شاید وبلاگ نویسی یه جور درددل باشه ... یه نوع وبلاگ تراپی ... بالاخره گله گذاری هاتو می کنی، خودتو به نمایش می ذاری، افکارات رو به محک می زنی، برخورد دیگرانی رو می سنجی و...و تلاش می کنی فراموش نشی
و خلاصه اینکه ارتباط های مجازی شده ات رو به نوعی نگهداری می کنی و دلت خوشه که یه جایی یه طوری حضور داری
و خلاصه اینکه ارتباط های مجازی شده ات رو به نوعی نگهداری می کنی و دلت خوشه که یه جایی یه طوری حضور داری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر