«ارتجاعی» فحش نیست، بلکه یک ویژگی ست، که در سیاست و زندگی اجتماعی زیاد با آن سرو کار داریم.
زمانه دائما در حال تغییر است. این تغییر در زمان و مکان (یا بهتره بگوییم سپهر)، باعث می شود برخی روش ها و یا سازو کارها یا باورها و روایت های دیروزین، کارکردشان را از دست داده و نیاز به جایگزینی پیدا کنند. البته همیشه هم نوآورانی هستند تا بدیل هایی برای این جایگزینی سنت های فرسوده و ناکارا ارائه بدهند.
درست همین جاست که ارتجاع وارد کارزار می شود. عمل ارتجاعی یعنی اینکه با پافشاری نوستالژیک بر روی آن سنت ها به کمک دنیایی از داده ها و تاریخی از تجربه های واقعا موجود، راه این جایگزینی بسته بشود.
ارتجاع یک پدیدهٔ بیرونی نیست، مختص یک تفکر مذهبی و یا شوینیستی هم نیست. دیروز است در مقابل فردایی که امروز ریشه می گیرد. یعنی رجعت به گذشته، درست وقتی که باید پشت سر نهاده شود.
و به این معنا، برخوردهای ارتجاعی را در هر تفکر و بینش و مکتبی مشاهده می کنیم- درست شنیدی! در هر تفکر، بینش و مکتبی ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر