دوشنبه، فروردین ۲۳، ۱۳۸۹

لحن

فضای ارتباط که مجازی می شه، ویژگی های تازه ای رو پیدا می کنه و ویژگی های مهمی رو از دست می ده. مدتی یه با یکی از دوستام هرچی به هم می نویسیم رو یه جور دیگه می فهمیم. همش من فکر می کنم اون از حرف من ناراحت شده، اون فکر می کنه من از دستش دلخور شدم. من فکر می کنم اینا چی یه او نوشته و ناراحت می شم، او توقع نداشته من اینجوری برخورد کنم... کار به جایی کشید که قرار گذاشتیم هر وقت از یک چیزی داریم گله می کنیم و مثلا ابراز ناراحتی می کنیم، در جلوی جمله مون علامت # بذاریم که دیگری متوجه بشه
می دونین؟ نوشته چیزی به نام لحن (دیکته اش امیدوارم درست باشه) نداره و لحن گفتن یه مطلب، اهمیت زیادی داره و کلی از اطلاعات توی خود لحن یک گفتاره. چت به همین دلیل هنوز گپ زدن نیست و محدودیت های زیادی در این زمینه داره ... فکر می کنم کم کم نیاز داریم با یک سری علائم، لحن رو هر چقدر هم که شده، وارد متن کنیم، نمی دونم توی زبانشناسی کاری تو این زمینه شده یانه  

۳ نظر:

ناشناس گفت...

چت اگه ویدئو بشه، این مشکل خوب حل می شه. ویدئو و وویس چت ها هنوز کارایی زیادی ندارن، باید بهتر بشن که به زودی می شن

ناشناس گفت...

hala ye masaleyi hast:
tu ertebaate ma "ha ha ha" mage alamate shukhi nabud?vali bad az modati azash bardashte kenayeh amiz ham mishod kard..(shayad masalan alamate ! ham teye ayyam hamchin balay saresh umade o hala hezarta mani mitune dashte bashe)
mikham begam ala'em ham bade modati be hamin sarnevesht dochar mishan..chon in gongi tabi'ate ertebaate maktube
magar inke kheili be ma'naye aslish moghayyad bemunim ke unam be surate omumi emkan-pazir nist

احمد سپيداري گفت...

che nazar haye mahshari...