این بحث هایی که شما کردید برای من یکی خیلی سنگینه و سردرنمی آورم. فقط یک سئوال دارم. کسی که در راه باورهاش کشته می شود ( نمی گم بره که کشته شود) از نظر شما چیست؟ احمق یا فدارکار یا...؟
همانطور که صاحب وبلاگ به درستی می گوید بحث بر سر دو نگاه به مبارزه است. من البته حتی از ممد در زمینه مبارزه به مسئله اراطی تر نگاه می کنم بر خلاف ایشان که مبارزه را یک پروژه تعریف می کنند من معتقدم که خود نفس زندگی مبارزه است . وتاریخ در پیچ وخم همین مبارزه یا زندگی ساخته می شود. انقلاب ها ورفرم های بنیادی لحظه های بسیار نادری از زندگی هستند که مبارزه ای است برای تغییر دائم رویه ومحتوی زندگی. اما بحث اصلی که ممد منکر آن است عنصر آرمان گرایی است. من با این که باید به مرور حداقل در فرهنگ چپ واژه شهید جایگزین مناسبی پیدا کند موافقم ، اما جایگزین کلمه دیگر برای این عنصر از زندگی انسان ها حتما به معنای نفی آرمان گرایی نیست. البته بحث آرمان گرایی هم به نوبه خود بحث مبسوطی است که حداقل جای آن در این وجیزه نیست. راستگرایان که صبغه چپ گرایی داشته اند به موازات هم اتفاقا دو "پروزه"را پیش می برند یکی ایدئولوژی زدایی ودیگری آرمان زدایی! بدون این هردو همه چیز برای اجرا مباح می شود. تا بعد
۲ نظر:
این بحث هایی که شما کردید برای من یکی خیلی سنگینه و سردرنمی آورم. فقط یک سئوال دارم. کسی که در راه باورهاش کشته می شود ( نمی گم بره که کشته شود) از نظر شما چیست؟ احمق یا فدارکار یا...؟
همانطور که صاحب وبلاگ به درستی می گوید بحث بر سر دو نگاه به مبارزه است. من البته حتی از ممد در زمینه مبارزه به مسئله اراطی تر نگاه می کنم بر خلاف ایشان که مبارزه را یک پروژه تعریف می کنند من معتقدم که خود نفس زندگی مبارزه است . وتاریخ در پیچ وخم همین مبارزه یا زندگی ساخته می شود. انقلاب ها ورفرم های بنیادی لحظه های بسیار نادری از زندگی هستند که مبارزه ای است برای تغییر دائم رویه ومحتوی زندگی. اما بحث اصلی که ممد منکر آن است عنصر آرمان گرایی است. من با این که باید به مرور حداقل در فرهنگ چپ واژه شهید جایگزین مناسبی پیدا کند موافقم ، اما جایگزین کلمه دیگر برای این عنصر از زندگی انسان ها حتما به معنای نفی آرمان گرایی نیست. البته بحث آرمان گرایی هم به نوبه خود بحث مبسوطی است که حداقل جای آن در این وجیزه نیست. راستگرایان که صبغه چپ گرایی داشته اند به موازات هم اتفاقا دو "پروزه"را پیش می برند یکی ایدئولوژی زدایی ودیگری آرمان زدایی! بدون این هردو همه چیز برای اجرا مباح می شود.
تا بعد
ارسال یک نظر