کامنت

من توی کامنت ها به نکاتی برخورد کرده ام که منو بفکر وا می داره
 آیا فقط مخالفت مون با یک چیزی ما رو به نوشتن وامی داره؟ و وقتی مخالف بودیم، باید چشم مون رو ببندیم و فورا اعلام کنیم، نمی شه فکر کنیم خوب اینم ممکنه یه نظره دیگه باشه؟ یا نمی شه تو بخش های دیگه موافقت هامون را هم بگیم؟ مثل فیس بوک که like می زنیم؟ یا اینکه نظری رو بسط بدیم یا بخش هایی شو دقیق تر بکنیم... یا مورد سئوال قرار بدیم که نویسنده ی وبلاگ تشویق بشه بیشتر زحمت بکشه و اگه نظر خاصی داره، اونو بیشتر بپرورونه و توضیح بده
نه اینکه بگم از این موارد نداشتیم، داشته ایم، ولی ... برخی از دوستان طوری برخورد می کنند که باید گفت:
"چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم؟"...