سروهای باغ فین

یکی از آخرین سفرهایی که در ایران داشتم سفر به کاشان بود. سروهای سر به فلک کشیده و جوی بندی و آبیاری بسیار هنرمندانه ی این باغ احساس عجیبی را همیشه در من زنده کرده است. چند دقیقه ای هم فیلم گرفتم بدون آنکه مقصود معینی از آن فیلم داشته باشم.
امروز در خبر ها خواندم به علت حماقت های گردانندگان امور، سروهای باغ فین  دارند خشک می شوند و تنم لرزید... زیرا این فضا تکرار شدنی نیست.
می دونین: من هر بار از هر چیزی تصویر می گرفتم احساس می کردم شاید برای آخرین بار آن را می بینم، اما هیچگاه نخواستم این احساس خود را باور کنم. سروهای خشک شده ی باغ فین مهر تاییدی بر این احساسم گذاشت...