چهارشنبه، آبان ۰۵، ۱۳۸۹

ناسیونالیسم ایرانی

این روزها ناسیونالیست ها هم خیلی فعال اند، هم تو فیس بوک، هم تو ایمیل لیست ها و هم تو سایت های اینترنتی.
اونا دین ذرتشت رو دین ما می دونن و اسلام رو دین متجاوز تازی ها، عرب ها رو موجوداتی پست و شاهان ما رو کورش هایی که به بشریت خدمت های بزرگ کرده اند.
اونا برای اینکه این تصویر رو واقعی جلوه بدن، مجبور اند خیلی از حقایق رو پنهان نگه دارند.
۱- خود دین ذرتشت هم درست به همان دلیل «دین تازی» ها، دینی ست که تطبیقش با جامعهٔ مدرن بشری به اندازه اسلام با مشکل مواجه است. بعلاوه روحانیت شیعه درست از دین ذرتشت وارد اسلام و مذهب تشیع شده و اسلام روحانیتی به این معنا نداشته است و چیزی به نام ولی فقیه در کشورهای اسلامی و عربی وجود ندارد.
۲- بسیاری از کشورهای عرب (زبان) تاریخی بسیار کهن و تمدن هایی بسیار بزرگ داشته اند و ما ایرانی ها در گذشتهٔ دور بسیار از آن ها آموخته ایم. امروز نیز به علت همزبانی در میان این کشورها و اینکه همیشه برخی از آن ها رژیم های دمکراتیکی داشته اند، انتشارات مترقی به زبان عربی و جامعهٔ روشنفکری در این زبان و فرهنگ های وابسته به آن به هیچوجه با فارسی همیشه در حال سانسور ما قابل قیاس نیست. مردمان بسیار متمدنی در میان عرب ها می توان یافت که هیچ دست کمی از ما ندارند.
۳- ما شاهانی چون نادرشاه و سلطان محمود (این محمود نه، اون محمود و ...) داشته ایم که جنایت های بیشماری در خاک کشورهای دیگر کرده اند - آن هم در بلادی صلحجو مانند هند آن روزگار که هیچ کاری به کار ما نداشتند و تهدیدی برای ما نبودند. آن ها عرب نبودند. ایرانی بودند. گاهی تنها برای غارت آن مردمان به آن ها یورش برده اند و معابدشان را بر سرشان خراب و زنانش را به بردگی گرفته و جنایت هایی کرده اند که شرم‌آور است.
خلاصه آنکه مردم فرقی با یکدیگر ندارند. همه کشورها افتخاراتی در تاریخشان دارند و افتضاحاتی که اربابان خودی یا دیرگرانی به آن ها تحمیل کرده اند ...
نگاه ناسیونالیستی نگاه درستی به جهان نیست و در نهایت به درد به جان هم انداختن مردم این کشورها می خورد ...
به همین دلیل، با اینکه برخی از آن ها سخت جذاب به نظر می رسند،  تکثیرشان نمی کنم

هیچ نظری موجود نیست: