گروه های سیاسی از ضرورت ها و نیازهای یک جامعه اند. جامعه بدون مبارزه پیش نمی رود و رشد نمی کند و مبارزه بدون گروه های سیاسی شکل نمی گیرد و قوام نمی یابد. گروه های سیاسی مردمی واقعبین، رشد یافته، و موثر از بزرگ ترین سرمایه های اجتماعی یک کشور به شمار می روند. آن ها از همین تلاش های نارسا، پر مصیبت و گاه ناهنجار بوجود می آیند. تنوع آن ها نوعی اکولوژی سیاسی را نمایان می کند و تلاش متضاد، متناقض و گاه ناهمسوی آن ها در نهایت یک هدف اجتماعی را به پیش می برد. با ثبات و تداوم کار سیاسی در یک جامعه، برخی از آن ها بسیار کوچک باقی می مانند و رنگ می بازند و برخی به جریان های بزرگ اجتماعی فرامی رویند.
اینکه برخی بگویند ما بی تجربه بودیم، دانش لازم برای انتخاب راه زندگی مان را نداشته ایم، بیهوده قدم در راه های بسیار پرمخاطره ای گذاشتیم که گاه آسیب های جدی به ما و اطرافیانمان زد، در درجه نخست تقصیر جامعه ای دیکتاتور زده است که اجازهٔ آموزش و تجربهٔ درست این مبانی را به ما نداده است.
اینکه هنوز - حتی وقتی همه چیز برای مان زیر سئوال رفته، باز می نشینیم و کوچک ترین خاطرات خود را از دوران مبارزه بازگو می کنیم و می نویسیم، اهمیت آن لحظات هستی ساز را نشان می دهد.
هیچ سعادتی از مبارزه برای آزادی و بهروزی مردم بالاتر نیست.
مطالب مرتبط:
مبارزه
آیا مبارزهٔ مسالمت آمیز
دمکراسی و همبستگی
اینکه برخی بگویند ما بی تجربه بودیم، دانش لازم برای انتخاب راه زندگی مان را نداشته ایم، بیهوده قدم در راه های بسیار پرمخاطره ای گذاشتیم که گاه آسیب های جدی به ما و اطرافیانمان زد، در درجه نخست تقصیر جامعه ای دیکتاتور زده است که اجازهٔ آموزش و تجربهٔ درست این مبانی را به ما نداده است.
اینکه هنوز - حتی وقتی همه چیز برای مان زیر سئوال رفته، باز می نشینیم و کوچک ترین خاطرات خود را از دوران مبارزه بازگو می کنیم و می نویسیم، اهمیت آن لحظات هستی ساز را نشان می دهد.
هیچ سعادتی از مبارزه برای آزادی و بهروزی مردم بالاتر نیست.
مطالب مرتبط:
مبارزه
آیا مبارزهٔ مسالمت آمیز
دمکراسی و همبستگی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر